پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدید خود دریافتند که برخی از امواج مغز میتوانند آن را هنگام خواب پاکسازی کنند
به گزارش نیوساینتیست، به نظر میرسد امواج حاصل از فعالیت الکتریکی مغز، عناصری را که میتوانند به سلولهای مغز آسیب برسانند، هنگام خواب از بین میبرند و مغز را پاکسازی میکنند. این فرآیند میتواند نقش مهمی در پیشگیری از بیماریهای تخریبکننده عصب مانند آلزایمر داشته باشد.
این فایل به منظور چاپ قابل دریافت می باشد. برای دریافت روی لینک زیر عکس کلیک کنید. عکسی که شاهد آن هستید به منظور رؤیت در سایت درج گردیده و از حجم پایینی برخوردار است.
به نقل از ایرنا: در یکی از کتابهای قصه کودکان در کمال ناباوری خودکشی به روش دار زدن برای کودکان شرح داده میشود. هیاهوی ایجاد شده در فضای مجازی موجب لغو انتشار این کتاب پس از ده سال، گردید. معاونت امور فرهنگی درباره حاشیههای پیش آمده برای انتشار یک کتاب کودک توضیحاتی ارائه کرد. بر اساس این توضیحات مجوز کتاب مورد اشاره در سال ۱۳۸۹ توسط اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان قم صادر شده است. متن این کتاب بر اساس یکی از حکایتهای کهن برای بزرگسالان است که ناشر آن را برای گروه سنی کودک و نوجوان بازتولید و منتشر کرده است. پس از آگاهی از موضوع در فضای مجازی، بلافاصله بررسی لازم صورت گرفت و پس از تایید موضوع توسط کارشناسان، ابطال مجوز نشر کتاب مذکور به اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان صادر کننده مجوز اعلام شد. قبل از هدیه دادن کتاب به بچهها خودتان آنرا بخوانید ودرباره تاثیر محتوای آن مراقب باشید
اوتیسم یا درخودماندگی، نوعی اختلال رشدی (از نوع روابط اجتماعی) است که با رفتارهای ارتباطی و کلامی غیرطبیعی مشخص میشود. علائم این اختلال تا پیش از سهسالگی بروز میکند و علّت اصلی آن هنوز ناشناخته است. به کسانی که این اختلال را دارند اوتیستیک یا درخودمانده گفته میشود. این اختلال در پسران شایعتر از دختران است. در این افراد، حرکات تکراری (دست زدن، پریدن) و پاسخهای غیرمعمول به افراد، دلبستگی به اشیاء یا مقاومت در مقابل تغییر نیز دیده میشود. همانگونه که در تصویر بالا یک کودک دچار اوتیسم را در حال چیدن مداوم قطعات یک شکل میبینید. ممکن است در حواس پنجگانه (بینایی، شنوایی، بساوایی، بویایی و چشایی) نیز حساسیتهای غیرمعمول دیده شود. هستهٔ مرکزی اختلال در اوتیسم، اختلال در ارتباط است. از هر ۶۰ تا ۷۰ تولد زنده در دنیا، یک نفر مبتلا به اوتیسم است. کارشناسان، زندگی ماشینی و عوامل ناشی از آن مانند استرس را در سیر صعودی ابتلا به این بیماری دخیل میدانند.
وجود یک کودک دارای اتیسم تمام سیستم خانواده را تحت تأثیر قرار میدهد و قطعاً خواهران و برادران این کودکان از این قاعده مستثنی نیستند. وجود یک کودک دارای اتیسم می تواند روال های معمول یک خانواده را تغییر دهد، هزینه های زیادی را بر خانواده تحمیل کند و زمان و انرژی والدین را معطوف به خود کند که قطعاً تمامی این موارد می توانند بر فرزندان دیگران خانواده اثر بگذارند.
خواهران و برادران کودکان مبتلا به اتیسم در یک موقعیت منحصر به فرد قرار دارند. آنها با چالش های فراوانی روبرو هستند و گاهی مهارت های لازم برای مقابله با این چالش ها را نیاموخته اند. این کودکان گاهی با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کنند و زیاد مورد توجه قرار نمی گیرند و بنابراین بسیاری از آنها در انزوا رنج می کشند.
داشتن یک خواهر یا برادر مبتلا به اتیسم برای اکثر کودکان تجربه سختی است زیرا یک کودک مبتلا به اتیسم زمان و توجه بسیاری از اعضای خانواده از جمله والدین را به سوی خود معطوف می کند و کودکان دیگر خانواده احساس می کنند که توجه کافی را از سوی والدین دریافت نمی کنند. در این خانواده ها، والدین کمتر از نظر هیجانی و عاطفی در دسترس سایر کودکان هستند و وقت و انرژی کمتری برای آنها دارند.
از سوی دیگر این کودکان گاهی از داشتن خواهر/برادر دارای اتیسم احساس خجالت و شرمندگی می کنند و از جانب دوستانشان مورد تمسخر قرار می گیرند و همین باعث می شود که روابط دوستی آنها محدود شود.همچنین یک کودک دارای اتیسم در احترام گذاشتن به حریم خصوصی دیگران دچار مشکل است و این موضوع هم می تواند به احساس ناراحتی و خشم خواهر و برادرهای دیگر دامن بزند.
والدین نیز گاهی از این کودکان انتظار دارند که مسئولیت هایی را به دوش بکشند که فراتر از سن آنهاست. پدر و مادری که درگیر مشکلات و درمان کودک دارای اتیسم هستند، از سایر کودکان خود توقع دارند که رفتارهای مطلوب تری داشته باشند، به آنها کمک کنند و از خواهر و برادر دارای اتیسم خود مواظبت و حمایت کنند. دریافت نکردن توجه کافی از سوی والدین، بودن در محیطی استرس زا به دلیل شرایط خاص یک کودک دارای اتیسم در خانواده، احساس شرمندگی از داشتن یک خواهر/برادر دارای اتیسم و محدود شدن روابط دوستی باعث به وجود آمدن خشم نسبت به خواهر/برادر دارای اتیسم، اضطراب و افسردگی و مشکلات سازگاری در این کودکان می شود. همچنین پژوهش ها نشان می دهند که این کودکان روابط خواهر-برادری ضعیف تری با خواهر/برادر دارای اتیسم خود دارند.
از سوی دیگر داشتن یک خواهر/برادر دارای اتیسم می تواند پیامدهای مثبتی را نیز به همراه داشته باشد و ویژگی های مثبتی را در کودکان دارای خواهر/برادر مبتلا به اتیسم شکل دهد از جمله استقلال، همدلی و دلسوزی بیشتر نسبت به دیگران و صبر و تحمل. به هر حال، کودکان دارای خواهر/برادر مبتلابه به اتیسم نیاز دارند احساس مورد توجه بودن و احترام کنند، در شناخت و آشنایی با اختلال اتیسم توانمند شوند، آموزش ببینند که چطور دلسوزانه از خواهر و برادر خود که دارای اتیسم است، حمایت کنند و مهارت های لازم برای مقابله با چالش ها و مشکلات ناشی از داشتن یک خواهر/برادر دارای اتیسم را بیاموزند و حتی از تجربۀ داشتن یک خواهر/برادر مبتلا به اتیسم لذت ببرند. توانمندسازی این کودکان می تواند بروز آسیب های روانی را در آنها کاهش داده و از سویی سیستم خانواده را برای پرورش یک کودک دارای نیازهای ویژه یکپارچه تر و منسجم تر کند.
رئیس مرکز مشاوره اداره کل آموزش و پرورش استان کرمان در آیین نمادین بازگشایی مدارس شهرستان ریگان گفت: مدرسه فرصتی برای پیشرفت، اجتماعی شدن، رشد معنوی،اخلاقی و عاطفی دانش آموزان است .
به گزارش روابط عمومی آموزش و پرورش شهرستان ریگان، دکتر نوراله شیخ پور ضمن تشکر از همراهی مسئولین شهرستان به جهت همراهی در این مراسم، با تبریک آغاز فصل مدارس و هفته دفاع مقدس اظهار داشت : آغاز مدرسه روز شیرینی است و حتما باید توجه شود که در کنار بحث تعلیم و تربیت مهارتآموزی نیز یکی از اهداف زندگی باشد.
رئیس مرکز مشاوره اداره کل آموزش و پرورش استان کرمان با اشاره به اینکه امروز زمان آغاز اندوختن سرمایههای معنوی است، اظهار کرد: باید تلاش کنیم اندوختههای خود را افزایش دهیم چرا که بخشی از اخلاق، رفتار و منش ما در مدرسه شکل میگیرد.
وی با اشاره به شعار راهبردی مدرسه پویا اضافه کرد :ایجاد نگرش های مثبت و پویا در دانش آموزان، تقویت انگیزه کوشش برای یادگیری و کاهش دغدغه و اضطراب و آشنایی با شخصیت و دیدگاههای دانش آموزان از مهمترین لحظات بازگشایی مدارس برشمرد.
نماینده مدیر کل آموزش و پرورش استان کرمان ادامه داد : آموزش و پرورش به طور مستقیم در تحول و پیشرفت سایر نهادهای اجتماعی نیز نقش بنیادی و زمینه ساز دارد و ضعف و قوت این نهاد، در نهایت به ضعف یا پیشرفت سایر نهادهای اجتماعی منجر میشود.
دیگر عکس ها:
دیروز 10 سپتامبر برابر با 19شهریور1398 روز جهانی پیشگیری از #خودکشی بود. تارنمای اخبار سازمان ملل متحد به نقل از سازمان بهداشت جهانی(WHO) نوشت: تعداد کشورهایی که در پنج سال گذشته تدابیری در مورد پیشگیری از خودکشی اعمال کرده اند، افزایش یافته است. با این حال، شمار این کشورها (۳۸ کشور) هنوز بسیار اندک است و سازمان بهداشت جهانی از دولتها خواسته تا به این موضوع توجه کنند. در فراخوانی که از سوی این سازمان صورت گرفته از همه افراد خواسته شده تا با هم برای پیشگیری از خودکشی عمل کنیم و فعالین را به «40 ثانیه فعالیت» برای آگاهی دادن به اطرافیان ملزم دانسته است. در متن فراخوان 40ثانیه فعالیت آمده است: به ما بپیوندید تا در مورد میزان خودکشی در سراسر جهان و نقشی که هر یک از ما می توانیم در پیشگیری از آن داشته باشیم، آگاهی دهیم.
دکتر تدروس آدهانوم گبریسوس، مدیرکل سازمان بهداشت جهانی، میگوید: «به رغم پیشرفتهای به دست آمده، در هر چهل ثانیه یک نفر جان خود را میگیرد.»
به گزارش سازمان بهداشت جهانی، خودکشی در کشورهایی که درآمد بالا دارند، بیشتر است و دومین دلیل مرگ میان جوانان ۱۵ تا ۲۹ ساله پس از سوانح جاده ای است. هر سال، حدود ۸۰۰ هزار نفر جانشان را در پی خودکشی از دست می دهند و بیش از ۲۰ برابر این تعداد نیز اقدام به خودکشی کرده اند. شمار افرادی که سالیانه به دلیل خودکشی جان میبازند از شمار افرادی که در جنگ کشته میشوند، بیشتر است. طبق اعلام WHO محدود کردن دسترسی به سموم دفع آفات یکی از موثرترین راههای کاهش سریع شمار خودکشیها است. سموم دفع آفات به طور معمول با آمار بالایی برای خودکشی مورد استفاده قرار گرفته و به دلیل سمومیت بالای خود، نبود پادزهر برای بسیاری از آنها و استفاده از آنها در مناطق دورافتادهای که دسترسی به امکانات پزشکی وجود ندارد، اغلب منجر به مرگ میشوند.
بنا بر گزارش رویترز، سازمان جهانی بهداشت در گزارش اخیر خود درمورد خودکشی به مطالعهای که در سریلانکا صورت گرفته، اشاره کرد که ممنوعیت سموم دفع آفات منجر به کاهش ۷۰ درصدی خودکشیها و نجات جان حدود ۹۳ هزار نفر در بین سالهای ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۵ میلادی شده بود.
+با هم شعارهای سازمان بهداشت جهانی از سال 2003 تا 2017 راجع به پیشگیری از خودکشی را بخوانیم:
۲۰۰۳ – "خودکشی قابل پیشگیری است!"
۲۰۰۴ – «نجات جانها، بازگرداندن امید»
۲۰۰۵ – «پیشگیری از خودکشی کاری همگانی است.»
۲۰۰۶ – «با درک امیدهای تازه»
۲۰۰۷ – «پیشگیری از خودکشی در طول زندگی»
۲۰۰۸ – «در سطح جهانی بیاندیشیم، در سطح ملی برنامهریزی کنیم، در سطح محلی انجام دهیم.»
۲۰۰۹ – «پیشگیری از خودکشی در فرهنگهای گوناگون»
۲۰۱۰ – «خانواده، جامعه و خودکشی»
۲۰۱۱ – «پیشگیری از خودکشی در جوامع چندفرهنگی»
۲۰۱۲ – «پیشگیری از خودکشی در سراسر جهان: تقویت کاراهای محافظتی و ادامه امیدواری.»
۲۰۱۳ – «بدنانی اجتماعی: یکی از موانع مهم پیشگیری از خودکشی»
۲۰۱۴ – «شمعی را در جوار پنجرهای روشن کن.»
۲۰۱۵ – «پیشگیری از خودکشی: رسیدگی و نجات جانها»
۲۰۱۶ - «پیوستن، گفتگو کردن، مراقبت کردن.»
۲۰۱۷- یک دقیقه وقت بگذارید، زندگیای را تغییر بدهید.» تصویر این پست یک پیام تبلیغاتی برای آگاهیدهی عمومی در مورد روز جهانی پیشگیری از خودکشی. روی دست فرد در نگاره (جایی که برخی از خودکشها رگهای آن را با تیغ میبرند تا خودکشی کنند) واژه Love به معنی عشق نوشته شدهاست.
ترجمه شده از لینک: WHO WEBSITE
0 موضوعات مرتبط با مطلب:
+فایل کارگاه پیشگیری از رفتارهای آسیب راسان را از لینک روبه رو دریافت کنید: دانلود فایلهای کارگاه(فقط با رمز امکان دریافت وجود دارد)
+چینش نمادین افرادی که در سال ۲۰۱۷ در ایالت واشنگتن خودکشی کردند؛
کوله پشتی ها نماینده جوانان و جلیقههای زرد نماینده کهنه سربازانی است که جان خود را گرفتند...